Coaching gaat voor mij over bewustwording, inzicht, ontdekking en het aanleren van nieuwe vaardigheden die je eigen persoonlijke ontwikkeling en groei stimuleren. Wat bewust is kan je sturen en vormgeven, wat nog onbewust is, stuurt en vormt jou.
Het vraagt om aan zelfreflectie te doen en over jezelf na te denken. Mensen zijn in staat om zelf oplossingen te bedenken, hier ga ik ook van uit. Ook kinderen wil ik hierin zoveel mogelijk stimuleren. De autonomie en regie van de coachee/cliënt is voor mij belangrijk.
Voor veel kinderen kan coaching, dat duwtje in de rug zijn dat ze op dat moment nodig hebben om 'gelukkig' verder te kunnen.
De drukke, prestatiegerichte maatschappij en de snelheid waarin de kinderen vandaag moeten opgroeien is heel vaak een grote boosdoener. Alles ontwikkeld en evolueert in hoge mate en er is weinig tijd om even stil te staan, tot je te nemen wat er gebeurt en te kijken wat al die ontwikkelingen voor jou betekenen. Wat vandaag de waarheid is, is morgen niet eens achterhaald, maar soms zelfs al de nieuwe norm. Heel veel kinderen ervaren hierdoor al op jonge leeftijd stress, zijn overprikkeld, piekeren vaak, maken zich zorgen, zijn angstig of reageren heel heftig… Het valt op dat onze jongeren van vandaag moeite hebben met hun zelfbeeld en daardoor weinig grip krijgen op hun toekomst. Daarnaast hebben we vooral geleerd de focus ‘op en in ons hoofd’ te leggen, en zijn we ons lichaam vergeten. Ons lichaam vertelt ons ook iets, maar daar naar luisteren of de signalen begrijpen is een ander verhaal, laat staan er voor zorgen of inzetten om voor onszelf te zorgen.
We focussen ons tijdens coaching niet alleen op het mentaal bewustzijn, maar ook op het lichaamsbewustzijn.
Kinderen krijgen altijd een plekje in mijn hart. Hoe specialer het kind, hoe specialer het plekje.
Het contact met kinderen heeft mij altijd veel positieve energie, voldoening en levensvreugde gegeven. Kinderen zijn puur, oprecht, eerlijk en zorgeloos... Zo zou het toch moeten zijn. Helaas wordt deze pure versie van dat kind, vaak & mettertijd ondergesneeuwd. Afhankelijk van contexten en situaties die het kind meemaakt (nare ervaringen, verwachtingen en eisen van buitenaf, wat anderen van jou denken, conflicten,...), ontwikkelt het kind bepaalde patronen, gedragingen, overtuigingen, overlevingsstrategieën,...
Hierdoor ziet en (h)erkent men de essentie van dat kind niet meer, maar focussen ze zich vooral op de buitenlaag, en dit raakt bij mij heel gevoelige snaren!
Als ouder zit je hier soms vast. Je buikgevoel zegt dat het niet klopt en je weet heel goed dat dit kind, jouw kind "zo" niet is...
Voor mij zit hier de uitdaging, terug op zoek gaan naar die puurheid, de essentie van dit uniek kind. En dit doe ik met heel veel geduld, respect, zorgzaamheid en een grote portie nieuwsgierigheid.
Over coaching
Willen of niet, als ouder ben jij de spilfiguur in de ontwikkeling en groei van jouw kind en heb jij een invloed van onschatbare waarde. Je bent voor je kind het grote voorbeeld. Kinderen kijken naar hun ouders op, doen wat zij doen, passen zich aan, willen bij hen horen, willen graag gezien zijn, hebben nood aan waardering en emotionele verbinding,... Vanuit die onvoorwaardelijke liefde zijn ze zelf in staat om de rollen om te draaien en voor hun ouder(s) te gaan zorgen, als ze dit nodig vinden. Ze zijn heel creatief en flexibel en hebben een heel groot aanpassingsvermogen. Dit gebeurt heel subtiel en onbewust. Van hieruit groeien vaak gedragspatronen, die in eerste instantie voor het kind diendend zijn, maar op lange termijn belemmerend.
Ik kan dan wel even de rol als coach opnemen, maar ik ben maar een moment in jullie leven in beeld, ik reis geen heel leven met jullie mee. Maar dat moment kan voor je kind, maar ook voor jou als ouder, een mooie meerwaarde bieden. Als ouder ben jij de enige en beste life-coach voor je kind. Dit is een van de zovele hoedjes die je als ouder moet opzetten. Je krijgt zomaar ook de rol van opvoeder, gids, expert, coach, mentor, sponsor, motivator, vertrouwenspersoon, voorbeeld, vriend, leider, juf/meester, luisterend oor, organisator, taxidienst, ... Samen met alle andere ballen die je in de lucht moet houden, moet je het maar doen. En bij de buren lijkt het toch maar allemaal vanzelf te gaan...
Ik neem je dus heel graag mee in het verhaal, want als mama of papa ben jij uiteindelijk diegene die je kind op lang termijn kan ondersteunen.
Ik streef niet naar gedragsverandering van korte duur, maar naar groei en beweging waardoor verandering gewoon een logisch vervolg is. De goei en beweging die we op gang kunnen zetten tijdens sessies, hebben in de belangrijkste contexten van het kind voeding nodig. Thuis, op school, bij familie, hobby's,... Ik wil je als ouder hierin begeleiden en ondersteunen zodat je inzicht krijgt in hoe je die voeding voor je kind kan zijn. Soms, eigenlijk heel vaak, hebben eigen ontwikkelde patronen (meestal ontwikkeld uit onze eigen kindertijd), onbewust, invloed op de relatie en zelfs ook verbinding met je kind. Inzicht hierin kan heel wat ophelderen en kan ervoor zorgen dat je als ouder meer bewust gaat handelen en minder op automatische piloot. In plaats van maar doorrazen in een vicieuze cirkel, meer bewust kunnen genieten van elkaar en de tijd samen.
‘Verbinding' en ‘Zie het kind’ zijn voor mij de sleutels die we nodig hebben. Dit doen we door met een heel nieuwsgierige blik echt te gaan kijken. Soms moeten we hierin herstelgericht gaan werken of moeten we gewoon het belang ervan onder ogen zien.
Verbinding met zichzelf, met anderen om zich heen en met de natuur zijn cruciaal voor een goed mentaal welbevinden en een goeie balans in lichaam en geest.
Met ‘Zie het kind’ bedoel ik niet alleen het kind die voor ons staat, maar ook het kind in onszelf en in elkaar. We moeten ons heel bewust zijn van de kwetsbaarheid en de behoeften van het kind. Elk kind heeft nood om gezien te worden en verdient de nodige zorg, aandacht, begrip en liefde. Zien dat het kind een eigen persoonlijkheid/karakter heeft, met eigen behoeften en dromen. Het kind en zijn verhaal begrijpen en op een respect- en liefdevolle manier omgaan met die kwetsbaarheid. Het kind zien en (in) waarde-eren is verder kijken dan enkel naar het gedrag...
Je bent altijd welkom voor een gratis kennismakening.
Voor we starten met een traject, is er eerst een intakegesprek met de ouders om een zicht te krijgen op de vraag en de context. Na een aantal sessies nodig ik de ouders uit voor een evolutiegesprek.
Tijdens een coachingstraject gaan we dus samen op ontdekking naar wie dit kind nu werkelijk van binnen is, en gaan we ook op zoek naar de hulpvraag en noden van het kind. Hoewel ik hieronder een kader van een structuur geef, toch heb ik altijd de beweging van het kind of de jongere te volgen. Geen enkel traject is hetzelfde. Elk proces is anders, elk proces is persoonlijk. Dit bepaalt dan ook de duur en het verloop van het traject.
Allereerst graven we naar binnen, op zoek naar onze innerlijke hulpbronen :
X Wie ben jij en wat zijn je persoonlijke eigenschappen?
Dit gaat over kwaliteiten, talenten, waarden, vaardigheden, karakter… We gaan samen op zoek naar hoe we deze tot hun recht kunnen laten komen en laten groeien.
X Wat motiveert jou en waar wil je naar toe ?
Wat zijn je doelen & drijfveren? Wat is je verlangen? Hoe zie je jezelf in de beste versie van jezelf?
X Wat zijn moeilijkheden & struikelblokken?
Waar loop je tegenenaan? Waar heb je het moeilijk mee? Wat wil je graag leren?
Onderzoek naar buiten, onze externe hulpbronnen :
X Wie of wat kan mij helpen als ik het moeilijk heb?
X Bij wie vind ik steun/kan ik mezelf zijn?
X Waar haal ik energie uit?
X Waar ontspan en geniet ik van?
X Hoe kan ik ontladen en opladen?
Dit gaat over de kring rondom het kind: familie, vrienden, hobby's, sport, lievelingseten, -muziek, ...
=> Hier ontdekken we onze hulpbronnen die we heel ons leven meenemen om beroep op te doen, onze soldaatjes voor het leven.
Aanleren van nieuwe vaardigheden & tools die ons kunnen helpen :
We versterken wat kinderen nodig hebben in het leven om er te kunnen staan.
X zelfvertrouwen
X zelfliefde
X veerkracht
X weerbaarheid
X tools om voor jezelf te zorgen
X leren (stress & emoties) reguleren
X grenzen aangeven
X leren omgaan met emoties
X ...
Kijken achter het gedrag : behoeften en belemmeringen
We kijken hier naar wat we door de jaren heen hebben ontwikkeld van gedrag die ons nu niet meer dient of zelfs belemmeren. Hoe kunnen we dit verzachten en zelf de regie terug nemen?
Het gaat over patronen, overlevingsmechanismen en - strategieën, overtuigingen,...
Of misschien is er wel iets die nog heel speciaal om aandacht vraagt..
Vanuit de visie dat alles een positieve intentie heeft, onderzoeken we wat achter het gedrag schuil gaat.
Soms kan een blik in het verleden nodig zijn.
Het leven voorwaarts leven en achterwaarts begrijpen.
Moeilijkere thema's die we liever uit de weg gaan, maar ze zijn er wel. Scheiding, verhuis, ziekte, sterfgeval, werkloosheid, faillissement, veranderen van werk, veranderen van school...
Elk nieuw begin, brengt ook verlies met zich mee.
Maar hoe doe je dat, als je in zo'n situatie terecht komt? Hoe (door- en over-) leef je? Hoe leef je door?
Het vraagt .... van jou en het vraagt ... van je omgeving.
Wat heb jij, hier en nu, nodig?
Een goed bedoeld advies (of is het eerder een aangeleerde reflex?) is vaak : rug recht, borst vooruit en doorgaan.... Zo hebben onze voorouders daar leren mee omgaan. Tijdens de oorlog was er weinig tot geen kans, mogelijkheid, ruimte en voldoende veiligheid om stil te staan, om verdriet toe te laten, om te rouwen.
Het duale porces model, ontwikkeld door Stroebe en Schud, omschrijft rouwen als 'Roeien met twee riemen'. Iemand die te maken krijgt met rouw, kan dit vaak vergelijken met een klein bootje in woelig water. Het vraagt enorm veel energie om te blijven drijven, niet wetend waarheen je vaart en hoe snel je zal varen. Maar wil je vooruit geraken dan heb je beide riemen nodig. De ene riem staat voor 'het verlies' en alles dat daarbij hoort, de andere riem focust zich op 'herstel' en het leven verder leven. Gebruik je maar één riem, dan draai je rondjes...
Tijdens een begeleidingstraject ondersteun ik kinderen, jongeren en ouders, die te maken krijgen met een ingrijpende gebeurtenis, waarbij rouw, verlies en verdriet komt kijken. Zelfs een volwassene staat op zo’n moment voor een grote taak waarbij we vaak niet weten hoe we het moeten doen. Voor een kind is dit minstens zo moeilijk. Dit traject is heel persoonlijk. We kijken vooral naar waar de cliënt op dat moment behoefte aan heeft en wat er nodig is om een stapje verder te zetten of even stil te staan.
Hoewel ik dit 'begeleiding' heet, is dit misschien niet helemaal de juiste term. Ik neem zelf niet de leiding, maar faciliteer, creër mogelijkheid en ruimte en laat me leiden door het proces en de behoeften van de cliënt. We kijken samen naar wat zich op dat moment laat zien.
De paarden zijn hierin een steun en bron.
Mijn advies : doe het niet alleen.
- Kahlil Gibran -
- Alexandra K. Trenfor -
Ik werk vooral buiten, ervaringsgericht en probeer mijn paarden hiervoor zoveel mogelijk in te zetten. Door de activiteiten die we doen tijdens de sessies, vooral tussen, naast of met de paarden te doen.
Als coachee word je uitgedaagd om samen met het paard in beweging te komen. Hierdoor creëer je een heel actief leerproces waarin kinderen kunnen doen, reflecteren en leren. Door met het paard aan de slag te gaan leert het kind op dat moment met een situatie om te gaan. Een paard reageert op het kind en weerspiegelt wat het kind doet. Het kind kan dan meteen zien en ervaren wat wel en niet werkt in de communicatie. Het kind voelt, ziet en ervaart direct als iets goed gaat of nog niet en kan blijven proberen en oefenen. We bootsen situaties na uit het leven van het kind om mee aan de slag te gaan.
Paarden breken snel het ijs en het paard werkt voor kinderen drempelverlagend. Een kind kan zich door het paard sneller op zijn gemak voelen. Een paard is voor een kind een grote motivator en wekt de interesse en nieuwsgierigheid. Het aanraken van een paard en de rustige ademhaling heeft een gunstig effect op ons en op het kind en werkt rustgevend.
Een paard oordeelt niet, wat veilig aanvoelt voor een kind. Je bent zoals je bent. Een paard reageert dan ook op wie jij echt bent, wat je doet en hoe je je gedraagt. Niet op hoe je eruit ziet.
Voor sommige kinderen is het gemakkelijker om via het paard, over zichzelf te praten. Ze kunnen vaak makkelijker antwoorden op de vraag wat het paard in een bepaalde situatie zou vinden, voelen of doen, ipv wat zij zouden doen. Dat is minder lastig of confronterend, maar eigenlijk vertellen ze toch vanuit hun eigen gedachten, gevoelens en ervaringen.
We kunnen ook leren van het gedrag van paarden door het gedrag van het paard in een kudde te observeren en te leren hoe paarden communiceren en zichzelf reguleren. Door hier onze eigen situaties en lichaamstaal aan te koppelen, kunnen we aan zelfreflectie doen en worden we bewuster van ons eigen lichaam, lichaamstaal en -houding.
Zowel de natuur zelf als de paarden hebben heel wat voordelen en positieve effecten op ons, waaronder het afvoeren van stress en negatieve gevoelens, het reguleren van stress en emoties en het herstellen van het contact met je lichaamsbewustzijn. Via verbinding met paarden ben je in staat jezelf te reguleren. Knuffelen, oogcontact maken en liefdevol praten tegen een paard werkt dan ook kalmerend.
De natuur leert je veel over voldoening en vervulling. De natuur herinnert je aan de wetten die je bestaan beheersen. En de sterfelijkheid van al wat leeft, is een van die wetten.
Je wordt herinnert aan de natuurlijke cyclus van groei & verandering.
Ook de natuur is altijd in wording...
Ze kunnen ons beiden heel veel leren, over het leven, over onszelf en over communicatie en verbinding in het contact met anderen.
Als je met kinderen of met paarden werkt, en je wil werken vanuit een goeie verbinding, dan heb je heel veel te kijken naar jezelf en aan zelfreflectie te doen.
Je bewust zijn van wat er binnenin jezelf speelt en je bewust zijn dat je dit ook uitstraalt, kan al een grote stap vooruit zijn! De kleinste signalen pikken ze beide heel goed op en daarop gaan ze ook reageren.
Doe je dit niet, dan ontstaat er vaak miscommunicatie.
Weederzijds respect, vertrouwen en veiligheid, zijn de belangrijke pijlers voor een goeie verbinding.
Als je vanuit nieuwsgierigheid in verbinding gaat en de weg zoekt naar begrip, met daarbij nog eens een grote portie geduld, kom je al een heel eind ver. Doe hier nog eens bij dat je zelf heel bewust bent van je eigen handelen, denken en voelen, en hierin congruent bent.
Het klinkt simpel hé, maar dat is het niet. Dat is een leerproces, van jaren en misschien wel een heel leven lang.
